Παρέμβαση από τις στήλες της «Π», με τη μορφή χαιρετισμού, έκανε χθες ο Γιώργος Παπανδρέου, απευθυνόμενος στην κοινωνία των Καλαβρύτων και όλους τους Αχαιούς.
Ο χαιρετισμός του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου έχει ως εξής
«Από Ασία όπου βρίσκομαι για μια σειρά επαφών και ομιλιών, βλέποντας την προσπάθεια κάποιων λαών να σχεδιάσουν το μέλλον τους σε βάθος δεκαετιών, αισθάνομαι πριν από οτιδήποτε άλλο την ευθύνη να σας εκφράσω τα συναισθήματα που με κατακλύζουν γράφοντας αυτές τις γραμμές, με τις οποίες απευθύνομαι σε όλους εσάς και εν εκτάσει στους συμπολίτες μας της Αχαΐας και ολόκληρης της χώρας.
Συναισθήματα πολλά και αντιφατικά. Χαράς και λύπης. Αισιοδοξίας και εντονότατου προβληματισμού. Ελπίδας και πικρίας.
Είναι επώδυνο, οδυνηρό, να βλέπει κανείς λαούς και ιδιαίτερα νέους ανθρώπους, να θέλουν να διδαχθούν από άλλους λαούς, μαθαίνοντας από τα επιτεύγματά τους αλλά και τα λάθη τους, για να χτίσουν ένα δικό τους στέρεο και βιώσιμο μέλλον και από την άλλη, να βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πραγματικότητα στην πατρίδα του, η οποία χαρακτηρίζεται από την απουσία κάθε συζήτησης για τα πραγματικά προβλήματα, για τα πραγματικά διακυβεύματα και τις σύγχρονες προκλήσεις.
Γι’ αυτό και δεν μπορώ παρά να σας εκφράσω τη χαρά και την ικανοποίησή μου, για την προσπάθειά σας. Δίνει ένα μήνυμα θέλησης και αποφασιστικότητας για μια καλύτερη ζωή. Είναι μια όαση ελπίδας και προοπτικής σε ένα περιβάλλον μιζέριας και παραίτησης.
Θέλω να επικεντρωθώ σε ένα μόνο ζήτημα που πιστεύω ότι, έχει τη μεγαλύτερη σημασία αυτήν την ώρα: Την απόλυτη ανάγκη, να πραγματοποιήσουμε συλλογικά ως Ελληνισμός, μια επιστροφή στο αυτονόητο.
Να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο με την παραδοξότητα και τη μυθοπλασία και να συναντηθούμε με την πραγματικότητα και την αλήθεια.
Αυτή η συνάντηση, είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να οδηγηθούμε στο μέλλον. Χωρίς την αλήθεια δεν πάμε πουθενά.
Η αλήθεια, όσο πικρή και αν είναι, είναι λυτρωτική, απελευθερωτική.
Και η αλήθεια είναι ότι, τα αδιαμφισβητήτως υπαρκτά συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, οι άνθρωποι και ο πλούτος της, τελούν υπό την ομηρεία ενός πολιτικο-οικονομικού συστήματος εξουσίας, που θέλει να ορίζει τις μοίρες του λαού, στο όνομά του πάντα, αλλά για τα δικά του ιδιοτελή συμφέροντα.
Αυτός είναι ο λόγος που οδηγηθήκαμε ένα βήμα από μια εθνική καταστροφή. Αυτός είναι ο λόγος που δεν θα βγούμε από την κρίση, αν δεν τελειώνουμε με αυτό το καταστροφικό μοντέλο που ευθύνεται για όλες τις παθογένειες που ταλανίζουν γενιές Ελλήνων.
Τα τελευταία 44 χρόνια, καταφέραμε πολλά. Εφτασε η Ελλάδα να βρίσκεται στις 25 πιο πλούσιες χώρες του κόσμου. Είδαμε δημοκρατικές κατακτήσεις να αλλάζουν τις ζωές μας. Αλλά δεν σκοτώσαμε το «τέρας του πελατειασμού» και αυτό, μας τιμώρησε.
Γι’ αυτό και σας καλώ, πριν από οτιδήποτε άλλο, μαζί με κάθε ιδέα, άποψη, πρόταση, να σκεφτείτε και το «πώς». Πώς θα γίνει πράξη. Πώς δεν θα υπονομευτεί από το «τέρας».
Γνωρίζετε καλύτερα από κάθε άλλον, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Γνωρίζετε την ομορφιά και τις δυνατότητες του ορεινού όγκου. Εσείς στα Καλάβρυτα, είδατε στην πράξη τη σημασία των υποδομών για την ανάπτυξη. Γνωρίζετε την αξία της συνάντησης που έχει η γη της Αχαΐας με τη θάλασσα. Γνωρίζετε τη σημασία της ύπαρξης του Πανεπιστημίου για την περιοχή. Σήμερα, διαθέτουμε τόση γνώση και τόσα μέσα, όσο ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Το ερώτημα είναι, κατά πόσο αυτή αξιοποιείται για τους πολλούς και όχι για να συγκεντρώνουν λίγοι στα χέρια τους πλούτο και εξουσία.
Γνωρίζετε και ότι, μέχρι σήμερα, πολλές προσπάθειες που έγιναν, έμειναν στη σφαίρα του ονείρου.
Γι’ αυτό και θέλω να επιμείνω. Για να γίνει το όραμα πράξη, για να δούμε την Αχαΐα να μεταμορφώνεται σε κόσμημα με πολλά πετράδια και με μεγάλη προστιθέμενη αξία, πρέπει να εκπέμψετε μήνυμα ζωής και αξιοπρέπειας προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τους κοινωνικούς εταίρους:
Να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να σχεδιάσουν ένα μέλλον βιώσιμο. Δηλαδή, ένα μέλλον απαλλαγμένο από τις παθογένειες που μας κρατούν δέσμιους του παρελθόντος. Ενός παρελθόντος, που αφυδατώνει όνειρα, ιδέες και δυνάμεις υγιείς, παραγωγικές και δημιουργικές.
Πιστεύω βαθιά στην αξία και τις δυνατότητες καθεμιάς Ελληνίδας, καθενός Ελληνα. Πιστεύω βαθιά ότι, θέλουν να δουν τις ζωές τους να αλλάζουν. Ξέρω ότι, ασφυκτιούν.
Δεν μπορούμε να παραιτηθούμε από το αίτημα της ουσιαστικής συμμετοχής του πολίτη στις αποφάσεις. Είναι μύθος, ότι οι πολίτες απεύχονται τις αλλαγές. Αισθάνονται εγκλωβισμένοι αλλά δεν στηρίζουν αυτήν την πολιτική πρακτική και κουλτούρα. Αρκεί να τους δοθεί φωνή. Υποχρέωσή μας να δείξουμε ότι κατανοούμε τη σημερινή πραγματικότητα, να ανοίξουμε ειλικρινή συζήτηση για όλα τα «πονεμένα» κεφάλαια της νεότερης ιστορίας μας, και οπωσδήποτε, να σπάσουμε τους μύθους που συστηματικά καλλιεργήθηκαν για να υπονομεύσουν την αυτοπεποίθηση του Ελληνα, ότι μπορούν να γίνουν αλλαγές βαθιές
Με αυτές τις σκέψεις,
Εκφράζω την πεποίθηση ότι, όλοι μαζί, μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα της χώρας, να δώσουμε πνοή στην Αχαΐα και να βγάλουμε από την απομόνωση τους τόπους που οι κοινότητες των προγόνων μας, έγραψαν τη δική τους καθημερινή ιστορία.
Σε αυτήν την προσπάθεια, όχι σε οτιδήποτε άλλο που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο αίτημα της Αλλαγής, να γνωρίζετε ότι είμαι πάντα παρών, μαζί σας».
Πηγή: http://www.pelop.gr
