ΕΚΕΙ που συζητούσαμε τι ώρα πρέπει να ξυπνάνε τα παιδιά για να πάνε στο σχολείο ή αν είναι προτιμητέα η Κοινωνιολογία από τα Λατινικά, ένα κορίτσι 16 ετών συλλαμβάνεται κάνοντας διάρρηξη. Μια αφορμή να θυμηθούμε ότι υπάρχουν και άλλα μέτωπα που αφορούν τη νεολαία στις μέρες μας.
ΕΙΝΑΙ απότοκο το φαινόμενο της κρίσης και της ένδειας; Της κρίσης, μπορεί, αλλά με την έννοια της αποχαύνωσης, της υποχώρησης της αίσθησης ορίων, της απώλειας του κύρους των παραδοσιακών αξιών και του συστήματος, αλλά και του κοινωνικού φθόνου. Η ληστεία είναι μια μορφή εκδίκησης προς τους έχοντες. Αλλά δεν ενέχεται η φτώχια για την εγκληματικότητα. Υπήρξε εποχή που όσοι βρίσκονταν στα χαμηλά της κοινωνικής πυραμίδας ήσαν πένητες. Αλλά η παραβατικότητα και η εγκληματικότητα δεν άγγιζαν σε τέτοια έκταση τις άγουρες ηλικίες.
ΣΤΙΣ μέρες μας τα κρούσματα εμπλοκής νέων ανθρώπων σε κλοπές, διαρρήξεις, βιαιότητες έχουν αυξηθεί. Κίνητρο το εύκολο κέρδος, η πρόσβαση σε φανταχτερό ή ανταλλάξιμο αγαθό, η υποκατάσταση της καταναλωτικής ευχέρειας, αλλά και αυτή καθ’ αυτή η αφαίρεση του προσήμου μέσω του οποίου ο «έχων» πλεονεκτεί. Τα συμπλεγματικά αποτελέσματα της ανισότητας.
ΠΟΛΛΕΣ φορές, βέβαια, υπάρχει καθοδήγηση από οικογενειακά κέντρα. Αυξήθηκαν οι οικογένειες που λειτουργούν σαν μικρομαφίες, «επιχειρήσεις» με χαρακτηριστικά βδέλλας και ροπή σε πειρατικές εφορμήσεις, με τους νέους σε ρόλο εισπράκτορα ή αρπακτικού.
ΟΛΑ αυτά πρέπει να μας απασχολήσουν περισσότερο. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Αλλά το πράγμα υπερβαίνει κατά πολύ τα επίπεδα του αστυνομικού δελτίου. Να η κοινωνιολογία που χρειαζόμαστε. Οχι εκείνη που «σε κάνει αριστερό», αλλά εκείνη που σου επιτρέπει να καταλαβαίνεις, να αποτρέπεις, να μετατρέπεις κάθε νέο άνθρωπο, ανεξάρτητα πού γεννήθηκε και πόσο ταξικά ή εισοδηματικά υπολείπεται, σε χρήσιμο κοινωνικό κύτταρο. Αυτό είναι το δίκαιο που πρέπει να γίνει πράξη.
Πηγή: http://pelop.gr
