«Προγραμμάτισαν εκδηλώσεις ακόμα και στη Μύκονο και όχι στα Καλάβρυτα»: Το παράπονο ακούγεται μεταξύ καλαβρυτινών παραγόντων και στρέφεται προς την περιοχή της Ιεράς Συνόδου. Αφορά το πρόγραμμα εορτασμού των 200 ετών από την Επανάσταση του ’21 και ανακλά τη δυσφορία και την ανησυχία των Καλαβρυτινών, διαβλέποντας ότι η περιοχή τους, ταυτισμένη σημειολογικά με τον ξεσηκωμό όσο καμία άλλη, λόγω λαβάρου, Αγίας Λαύρας και Γερμανού, απειλείται να βρεθεί εκτός εορταστικού πλαισίου το 2021. Αυτό, εάν συμβεί, μπορεί να αποτελέσει απαρχή αποσύνδεσης των Καλαβρύτων από τα πρώτα επαναστατικά γεγονότα εκείνου του ανεπανάληπτου Μαρτίου. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η αμφισβήτηση αφορά το ερώτημα κατά πόσον υπήρξε ορκωμοσία των αγωνιστών στα Καλάβρυτα την 25η Μαρτίου, και δεν ήταν επινοημένος θρύλος, που αποσκοπούσε σε μια σύνδεση της Επανάστασης με την ημέρα του Ευαγγελισμού, με φόντο έναν ιερό τόπο προκειμένου να αρθούν οι ανταγωνισμοί των επαναστατημένων πόλεων για την πρωτιά και για να παρουσιαστεί η Επανάσταση ως ευλογημένο μήνυμα αναγέννησης του έθνους.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Δήμος των Καλαβρύτων, που έχει εδώ και μήνες συστήσει εορταστική επιτροπή, της οποίας ηγείται με εθελοντική αυτοδιάθεση ο πρώην δήμαρχος Ανδρέας Φούρας, στο πλευρό του σημερινού δημάρχου Θανάση Παπαδόπουλου, απεύθυνε επιστολή προς την πρόεδρο του «Ελλάδα 2021» Γιάννα Αγγελοπούλου, με ευγενικό μεν ύφος, αλλά σαν συνέχεια της συνάντησης που έγινε στη Βουλή, όπου επίσης τα Καλάβρυτα παρακάμφθηκαν. Από πλευράς του, ο ίδιος ο Α. Φούρας προχώρησε σε μια ακόμα πιο εύγλωττη διαδικτυακή ανάρτηση. Η πλευρά των Καλαβρυτινών ευελπιστεί ότι με α διαβήματα αυτά, σε συνδυασμό με συναφείς διπλωματικές πρωτοβουλίες, μπορεί να προσβλέπει σε καλά νέα μέσα στο επόμενο διάστημα.
Τι πιστεύουν οι ίδιοι οι Καλαβρυτινοί για την 25η Μαρτίου; Θεωρούν ότι η «αποκαθήλωση» ξεπήδησε από μια «δήθεν προοδευτική θεώρηση» των επαναστατικών γεγονότων που έγινε κατά την δεκαετία του ’50. Η θεώρηση αυτή εκλαμβάνει ως αποκλειστική ορκωμοσία αυτήν που έγινε στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου της Πάτρας, όπου και το σχετικό μνημείο, και πάλι υπό τον Γερμανό, αλλά δύο ημέρες νωρίτερα. Σύμφωνα με τους Καλαβρυτινούς, τα γεγονότα της Αγίας Λαύρας πράγματι συνέβησαν, αλλά όχι απαραιτήτως την 25η Μαρτίου. Και συλλέγουν ιστορικές πηγές που βεβαιώνουν τον ισχυρισμό, που αποτέλεσε άλλωστε ήδη από την εγκατάσταση του Οθωνα θεμέλια βάση του επαναστατικού αφηγήματος το ’21. Ενα από τα επιχειρήματά τους ήταν ότι με εντολή του πρώτου βασιλέα της χώρας, το 1835, τυπώθηκε μετάλλιο με το λάβαρο της Λαύρας, «Είναι δυνατόν να μην ήταν γνωστό το 1835 τι είχε γίνει μόλις δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα;» ρωτούν.
Ούτως ή άλλως, οι Καλαβρυτινοί επένδυαν ανέκαθεν σε ένα προγενέστερο γεγονός: Το επεισόδιο της Χελωνοσπηλιάς, κατά το οποίο οι Χονδρογιανναίοι είχαν κάνει ένοπλη επίθεση στον φοροεισπράκτορα της τουρκικής διοίκησης. Είχε συμβεί μία εβδομάδα πριν το πρώτο βόλι του Αγώνα. Αλλά στην ιστορική μελέτη Αναπλιώτη, πριν μισό αιώνα, το γεγονός αυτό είχε χαρακτηριστεί ως ληστρικό και όχι σαν επαναστατική πράξη.
Γεγονός είναι ότι οι Καλαβρυτινοί προσεγγίζουν την συγκυρία των δύο αιώνων από το ’21 όχι με ανταγωνιστική διάθεση απέναντι σε άλλες περιοχές. Αυτό υπογραμμίζεται και από την πρόσκληση του δημάρχου Θανάση Παπαδόπουλου για μια λαμπαδηδρομία μεταξύ πόλεων που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στον Αγώνα. Την ίδια στιγμή όμως η τοπική ηγεσία δεν προτίθεται να επιτρέψει αμφισβητήσεις πάνω στην ιστορική αλήθεια την οποία και θα υπερασπιστεί με κάθε τρόπο.
Η προετοιμασία των Καλαβρύτων πάντως συνεχίζεται, αν και υπάρχει ένα παράπονο από την προηγούμενη δημοτική αρχή, η οποία δεν είχε κάνει προεργασία, τη στιγμή που η Καλαμάτα έχει ήδη εντάξει τις προτάσεις της στο ΕΣΠΑ εξασφαλίζοντας χρηματοδότηση 1,5 εκατ. €. (Η Πάτρα;)
Η φιλοσοφία των Καλαβρυτινών δεν είναι στενά τοπική, αλλά αποτυπώνεται σε ένα σενάριο που δικτυώνει τις επαναστατικές πόλεις της Πελοποννήσου, φτάνοντας μέχρι Ναύπλιο και Μεσσηνία.
Γίνεται παραλλήλως δουλειά υψηλού επιπέδου:
Αναμένεται έκδοση του μοναχού Μαξίμου για τον ρόλο της Εκκλησίας το ’21 και η συγκρότηση σώματος αρχειακού υλικού του οθωμανικού κράτους από τον οθωμανολόγο Δημ. Χρυσαναθακόπουλο.
