Σὲ ἔγκριτο περιοδικὸ διαβάσαμε τὴ φράση «ὁ ἀπεγνωσμένος ἑλληνικὸς λαός».
Τὸ ἐπίθετο ἀπεγνωσμένος ἀναφέρεται σὲ ἐνέργεια ποὺ γίνεται συνήθως χωρίς ἐλπίδα ἐπιτυχίας, ἀπὸ κάποιον ποὺ βρίσκεται σὲ ἀπόγνωση: Ἔκανε ἀπεγνωσμένες προσπάθειες. Ὁ ἀπεγνωσμένος ἀμυντικὸς ἀγῶνας τῶν Κούρδων ἐνάντια στὸν τουρκικὸ στρατό. H ἀντίστασή τους ἦταν ἀπεγνωσμένη. Ἀπεγνωσμένη ἔκκληση γιὰ βοήθεια. Ἡ ἀπεγνωσμένη μάχη ἑνὸς ἀθώου νὰ βγῆ ἀπὸ τὴ φυλακή. Ὁ ἀρθρογράφος ἔπρεπε νὰ γράψη «ὁ ἀπελπισμένος ἑλληνικὸς λαός».
Τὸ ἀπελπισμένος ἀναφέρεται κυρίως σὲ πρόσωπα.
Τὸ ἀπονενοημένος χρησιμοποιεῖται μόνο γιὰ ἐνέργειες, ὄχι γιὰ πρόσωπα: ἀπονενοημένη πράξη, ἀπονενοημένη ἀπόπειρα, ἀπονενοημένο διαβημα.