του Στέλιου Παπαθεμελή*
Μας πούλησαν ναι, αλλά εμείς, η επίσημη Ελλάς, ενδοτική κυβέρνηση και χλιαρή έως συμπράττουσα αντιπολίτευση δώσαμε το σύνθημα και υπαγορεύσαμε τον τόνο στους ξένους, από την στιγμή που εκχωρήσαμε στις Πρέσπες στους αλβανοσλάβους των Σκοπίων το αδιαπραγμάτευτον όνομα Μακεδονία με όλα του: ταυτότητα, γλώσσα, εθνότητα. Το κατάντημα της αμφισβητούμενης πλέον καγκελαρίου να σέρνεται ως τα Σκόπια για να στηρίξει αυτό το από όλες τις απόψεις ασήμαντο ψευδώνυμο μόρφωμα, δεν έχει προηγούμενο.
Και όμως η χώρα μας μπορεί να διαδραματίσει, και είμαστε οι μόνοι σήμερα που μπορούμε να το πετύχουμε τον σταθεροποιητικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή.
Οι δεκάδες χιλιάδες των πολιτών ύψωσαν ένα στεντόρειο ΟΧΙ το περασμένο Σάββατο στη Θεσσαλονίκη κόντρα στην εκ του αποτελέσματος προδοτική συμφωνία των Πρεσπών. Τερατώδης η ιδέα αυτών που έπνιξαν με αλόγιστη χρήση χημικών ανύποπτους πολίτες, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά που διαδήλωναν ειρηνικά.
Ο κ. Τσίπρας ικανοποίησε όλες, μα όλες τις στρατηγικές αξιώσεις των ΗΠΑ. Ο συνδαιτυμών του πρωθυπουργού μας στη ΔΕΘ αμερικανός υπουργός Εμπορίου Γουίλμπεργκ Ρος υπήρξε αποκαλυπτικότατος. Αφού μας ευχαρίστησε γιατί του προσφέρουμε τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, Νεωρίου και το λιμάνι της Αλεξανδρουπόλεως, μετά το αβύθιστο αεροπλανοφόρο που λέγεται Σούδα, κατέληξε: «Η ελληνική κυβέρνηση είναι φίλη και σύμμαχος και θα την υποστηρίξουμε όσο περισσότερο μπορούμε γιατί τηρεί τις υποσχέσεις της»!
Η νεοφώτιστη αμερικανόφρων κυβέρνησή μας φέρεται ότι υιοθέτησε και την απίστευτη νεοφανή θεωρία περί εθελούσιας αλλαγής συνόρων αρχής γενομένης από την εκπονούμενη συμμαχία Σερβίας-Κοσσόβου.
Η μόνη κίνηση πάντως που μπορεί να αποπλύνει το εθνικό έγκλημα των Πρεσπών είναι η άμεση προκήρυξη Δημοψηφίσματος. Η εν αμαρτίαις πρόφαση του κ. Τσίπρα ότι δεν θα προκηρύξει δημοψήφισμα για το όνομα τρίτης χώρας δεν αντέχει στη λογική. Ένα ελληνικό δημοψήφισμα δεν αφορά το πώς θα ονομάζονται ή όχι τα Σκόπια, αλλά ότι το όνομα της γείτονος δεν μπορεί να είναι υπεξαίρεση ελληνικών αδιαπραγμάτευτων ιστορικών τίτλων.
Οι σκοπιανοί δεν υπεξαιρούν «ψιλόν» όνομα, αλλά καρπώνονται ολόκληρη την επικαρπία: ταυτότητα, εθνότητα και γλώσσα, ίσον προσβάλλουν την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος.
Η υπογραφή των Πρεσπών, όπως άλλωστε οι υπογραφές των Μνημονίων, θα δικαιολογούνταν μόνον μετά από στρατιωτική ήττα. Άρα όλες είναι καθ’ολοκληρίαν διάτρητες και άκυρες.
Βιώνουμε μια περίοδο δομικής κρίσης της Δημοκρατίας.
«Ανεξάρτητες Αρχές, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κεντρικές Τράπεζες, lobbies ατομικών δικαιωμάτων, πολυεθνικές, εμπειρογνώμονες και τεχνοκράτες φαλκιδεύουν τη λαϊκή κυριαρχία ακόμα και σε χώρες σύμβολα της Δημοκρατίας. Ο καθηγητής Γιάσα Μανκ στο βιβλίο του «Ο Λαός κατά της Δημοκρατίας» υποστηρίζει ότι οι δυνάμεις που υπονομεύουν τη Δημοκρατία «είναι βαθειές, πολλαπλές και θα αποδειχτούν ασυγκράτητες» προκαλώντας, όπως αποδεικνύει με αριθμούς, την ευρύτατη απογοήτευση, των νέων ιδίως, από το δημοκρατικό πολίτευμα και την αυξανόμενη προτίμησή τους προς αυταρχικά καθεστώτα. Και οι λαϊκιστές – δεξιοί αλλά και αριστεροί – ελλοχεύουν!» (Μετάφραση Ε. Νιάνιος από το Le Nouveau Magasine Litteraire).
Είναι ζήτημα στο οποίο πρέπει να σκύψουμε με σοβαρότητα και γρήγορα…
E–mail: [email protected],
[email protected]