Συνέβη σε δημοτικό σχολείο που βρίσκεται στα βόρεια. Το διδακτικό προσωπικό του τράβηξε κλήρο για το ποιος θα αναλάβει την Πρώτη Τάξη, γιατί κανείς δεν την ήθελε!
Ακούγεται απίστευτο, αλλά είναι γεγονός. Οπως είναι γεγονός ότι μπαίνεις στο Πανεπιστήμιο και με βαθμούς που ελάχιστα απέχουν από το μηδέν.
Όμως, όλα αυτά τα αδιανόητα για το εκπαιδευτικό σύστημα μιας (κανονικής) ευρωπαϊκής χώρας, είναι μάλλον «ψιλά γράμματα» για μια Κυβέρνηση που εχθρεύεται την αξιολόγηση και την αριστεία.
Μακριά από τα δύσκολα και επώδυνα, οι προτεραιότητες του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου φαίνεται ότι είναι άλλες. Μεταξύ αυτών, συμπεριλαμβάνεται η χρονική μετάθεση της έναρξης των μαθημάτων.
Στο σχολικό συγκρότημα που παραβρέθηκε συμβολικά για το ξεκίνημα της νέας εκπαιδευτικής χρονιάς, ο κ. Γαβρόγλου καταχειροκροτήθηκε από τους μαθητές όταν ανακοίνωσε ότι από του χρόνου τα μαθήματα θα ξεκινούν στις εννέα, «για να κοιμόμαστε λίγο παραπάνω» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Κατά τον ίδιο, «οι μεγάλοι καβγάδες σε ένα σπίτι γίνονται για τρία θέματα: “Άφησε το κινητό σου και πιάσε βιβλία, κοιμήσου νωρίς και ξύπνα – ξύπνα”».
Ως εκ τούτου, στη συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να διακρίνει κανείς μια λογική. Ένας μαθητής που έχει κοιμηθεί αργά το προηγούμενο βράδυ και ξυπνάει την επομένη στις 7 με 7.30 το πρωί, δεν είναι σε θέση να αποδώσει με το «καλημέρα» στο σχολείο.
Μισοκοιμισμένος όπως είναι στο θρανίο, το σώμα του βρίσκεται στην τάξη αλλά το πνεύμα του είναι αλλού, καθώς δεν έχει αποσπαστεί εντελώς από την αγκαλιά του Μορφέα.
Να κοιμούνται, λοιπόν, τα παιδιά καμιά ώρα παραπάνω, ώστε να πηγαίνουν πιο «φρέσκα» στο σχολείο, αλλά τι θα γίνει με τους γονείς που θα αντιμετωπίσουν ένα σοβαρό πρόβλημα;
Για πολλές οικογένειες η ταυτόχρονη αναχώρηση των μελών τους το πρωί από το σπίτι είναι μια προγραμματισμένη διαδικασία, που εξυπηρετεί διαφορετικές ανάγκες και υποχρεώσεις.
Πηγαίνοντας για τη δουλειά, ο πατέρας ή η μητέρα αφήνει και το παιδί στο σχολείο. Επομένως, αν το σχολικό ωράριο πάει προς τα πίσω, αυτή η οικογενειακή λειτουργία θα διαταραχθεί.
«Με το Γυμνάσιο και το Λύκειο δεν υπάρχει πρόβλημα, για το θέμα του Δημοτικού θα το μελετήσουμε. Προφανώς οι εργαζόμενοι θα μπορούν να αφήνουν τα παιδιά τους νωρίτερα», δήλωσε ως προς αυτό ο κ. Γαβρόγλου.
Ομως, αν είναι έτσι, για αρκετά παιδιά το εν λόγω μέτρο δεν θα έχει καμία πρακτική ισχύ, ενώ η εφαρμογή του είναι αμφίβολη στην περίπτωση που έχουμε κυβερνητική αλλαγή.
Άλλωστε, τόσα και τόσα αλλάζουν διαρκώς στον πολύπαθο χώρο της Παιδείας, η οποία «μετράει» στα χρόνια της Μεταπολίτευσης καμιά σαρανταριά μεταρρυθμίσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων μόνο μεταρρυθμίσεις δεν ήταν. Το σχολικό ωράριο θα αποτελέσει την εξαίρεση;
Βλέπεις, διανύοντας τον 21ο αιώνα και με τον κόσμο γύρω μας να μεταβάλλεται ραγδαία, ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να αντιμετωπίσουμε την Παιδεία ως μια κορυφαία εθνική υπόθεση, χαράσσοντας και την αντίστοιχη πολιτική σε ένα διαχρονικό και κοινώς αποδεκτό πλαίσιο.
Πηγή: http://www.pelop.gr/
