Ολοι έχουμε τραγουδήσει τα τραγούδια της και η φωνή της είναι από τις πιο χαρακτηριστικές και αναγνωρίσιμες. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη έρχεται σήμερα στην Πάτρα για να μια συναυλία γεμάτη από τα «κλασικά», μεγάλα της τραγούδια αλλά και με δύο νέα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα από το προσωπικο της label rEAct στην Panik Records.
Σήμερα, η Ελευθερία Αρβανιτάκη μιλά στην «Π» για τα τραγούδια της ζωής της, την πορεία της, την επιστροφή στο ρεμπέτικο και την Ελλάδα του σήμερα.
«Για όλη τη ζωή μας, σου μιλώ». Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα τραγούδι που θα χαρακτήριζε τη ζωή σας, ποιο θα ήταν;
Το «Παράπονο» του Οδυσσέα Ελύτη και του Δημήτρη Παπαδημητρίου από τα «Τραγούδια για τους μήνες». Είναι ένα τραγούδι που άλλαξε τη ζωή μου, τον τρόπο που σκέφτομαι και τις προτεραιότητές μου. Είναι ένα τραγούδι που σε κάνει να βλέπεις το παρελθόν σου και το μέλλον σου, τη ζωή σου και τον χρόνο που περνάει τελείως διαφορετικά. Γι’ αυτό χαίρομαι πάντα όταν το τραγούδι αυτό το λέμε μαζί με το κοινό στις συναυλίες.
Από την Οπισθοδρομική Κομπανία μέχρι το σήμερα, πόσο έχει αλλάξει η Ελευθερία Αρβανιτάκη και πόσο έχει μείνει η ίδια;
Ιδια είναι η αγάπη μου για τη μουσική, η αγάπη μου για τη δημιουργία και ο σεβασμός μου στους δημιουργούς, η συγκίνηση και η χαρά που παίρνω από την επαφή με το κοινό στις συναυλίες. Επίσης, δεν έχει αλλάξει καθόλου η αγωνία που νιώθω κάθε φορά πριν από κάθε παράσταση. Η Ελευθερία του σήμερα όμως είναι λιγότερο ξένοιαστη με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, όπως όλοι. Μια βέβαια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στη ζωή μου είναι ότι έκανα δύο παιδιά κι αυτό αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι, αλλά και τις προτεραιότητές σου.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να αναβιώνει το ρεμπέτικο τραγούδι αλλά και πολλές διασκευές παλαιότερων τραγουδιών. Πώς το εξηγείτε αυτό;
Τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, μας κάνανε όλους να κοιτάξουμε ξανά τον μουσικό μας θησαυρό. Γι’ αυτό και ξανακούστηκαν ρεμπέτικα, γι’ αυτό και αναδείχθηκαν γκρουπ που αναβιώνουν την παραδοσιακή μας μουσική, όπως οι Τακίμ. Αισθάνομαι ότι η νεολαία σήμερα υποστηρίζει τη μουσική μας καταγωγή, αγαπάει τα πανηγύρια και οτιδήποτε έχει σχέση με την παράδοση και τη διασκευή της.
Στην Ελλάδα του σήμερα, όπως τη ζείτε εσείς, τι σας γεμίζει ελπίδα και τι σας απογοητεύει;
Το να βλέπεις μια ενεργή νεολαία να συνεχίζει να δημιουργεί με μεράκι και να ονειρεύεται, είναι κάτι που με γεμίζει αισιοδοξία. Από την άλλη, η συνεχιζόμενη δυσκολία στην καθημερινότητά μας βγάζει στην επιφάνεια συμπεριφορές ακραίες. Τι πιο δυσάρεστο να έχουμε τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή.
Πόσο έχει αλλάξει το κοινό, ως ψυχοσύνθεση τα τελευταία χρόνια των δυσκολιών και της κρίσης;
Το κοινό έχει πάντα την ανάγκη να παρακολουθεί τις τέχνες που αγαπάει και να είναι κοντά σε καλλιτέχνες που θαυμάζει. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει όσα θα ήθελε ενδεχομένως λόγω της οικονομικής δυσκολίας.
Αν έπρεπε να επιλέξετε κάποιους σταθμούς στην καριέρα σας όλα αυτά τα χρόνια που σας «σημάδεψαν», ποιοι θα ήταν αυτοί;
Το ξεκίνημά μου με την Οπισθοδρομική Κομπανία και τον Διονύση Σαββόπουλο που ήταν η αρχή της μουσικής μου ζωής. Η συνάντησή μου με τον Σταμάτη Σπανουδάκη και το «Κοντραμπάντο» με το οποίο ξεκινάω την προσωπική μου πορεία στο τραγούδι. Το άλμπουμ «Μένω εκτός», όπου είχα την επιμέλεια της παραγωγής των δίσκων μου, κάτι που δεν έχει αλλάξει από τότε. Και βέβαια οι συναντήσεις με σπουδαίες στιχουργούς, συνθέτες και ποιητές.
>Στη συναυλία συμμετέχουν οι μουσικοί: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης (τύμπανα, ενορχηστρώσεις), Γιώργος Γεωργιάδης (μπάσο), Δημήτρης Τσάκας (σαξόφωνο, κιθάρα), Γιάννης Κυριμκυρίδης (πιάνο), Νίκος Μέρμηγκας (λαϊκά έγχορδα).
Πηγή: http://www.pelop.gr/
